Τις τελευταίες δύο μέρες, άκουσα πάνω από 15 κηρύγματα. 2 σειρές, η μία των 6, και η άλλη των 8 "κηρυγμάτων", και μερικά μεμονωμένα. Η πρώτη σειρά μου άρεσε. Η δεύτερη ούτε κατά διάνοια. Θα μου πεις υπάρχει "μου αρέσει" και "δεν μου αρέσει" σε αυτά τα πράγματα; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει, όμως καταχρώμαι την καλοσύνη του Θεού, και λέω δεν μου αρέσει, και δεν συμφωνώ κιόλας. Δεν συμφωνώ με τις δύο κατηγορίες πιστών που σχετίζονται με τον Θεό με αυτούς τους τρόπους που θα αναφέρω:
1) Κατηγορία "αν θέλει ο Θεός"
Εμένα προσωπικά αυτός ο τρόπος να σχετίζομαι με το Θεό, με κάνει να φοβάμαι. Δηλαδή γιατί να μην θέλει ο Θεός κάτι, που για μένα είναι καλό; Και όταν λέω καλό, εννοώ εμφανώς καλό, και όχι τι θα βγάλω εγώ ως καλό, αφού έχω φάει την ταλαιπωρία της αρκούδας, διότι μετά είμαι εγώ η καλή, και όχι ο Θεός. Εγώ είχα την καλή καρδιά και έπαιξα το παιχνίδι της χαράς, και βρήκα το καλό πίσω από όλα τα κακά, και δεν είναι ότι ο Θεός λειτούργησε για καλό μου. Δεν είναι λέει για τώρα, είναι για την άλλη ζωή. Τώρα θα ταλαιπωρηθείς, αλλά μετά θα πάρεις αξιώματα. Και ποιος είπε ότι εγώ θέλω αξιώματα; Μπορεί αυτό που θέλεις να μην είναι για καλό σου, εσύ το ζητάς, αλλά "αν θέλει ο Θεός". Θα ανταμειφθείς μετά λέει, για τα καλά έργα που έκανες εδώ. Η σωτηρία είναι εξασφαλισμένη από την στιγμή που πιστεύουμε στον Χριστό, δεν αμφιβάλλω γι αυτό, αλλά αμφιβάλω ότι αφού έχω την σωτηρία, θα κάνω όλα τα καλά έργα, και αυτά θα μετρήσουν μετά. Εγώ λέω μακάρι να μπορώ να κάνω τα καλά έργα, και δεν θέλω τίποτα. Ούτε τώρα, ούτε μετά. Άρα, για να μιλάω εγώ έτσι, δεν μπορεί ο λόγος του Θεού να λέει για μελλοντικές μεταθανάτιες αμοιβές. Αν εγώ που είμαι ένα τίποτα, έχω την ταπεινότητα να πω δεν τα θέλω, και ότι μου αρκεί να μπορώ να κάνω το καλό, πως να πιστέψω ότι ο Θεός έχει πει ότι θα δώσει "μετά". Πως να μην μου φαίνεται "'ύποπτο" αυτό, και ότι είναι απλά μια ανθρώπινη διδασκαλία για κάποιον σκοπό; Για καλό σκοπό βεβαίως, για παρότρυνση των ατόμων, για να μην αποκάμουν και μην χάνουν το θάρρος τους κάνοντας τα καλά έργα, που έτσι και αλλιώς πρέπει να γίνουν, εν τούτοις σαν δωροδοκία μου φαίνεται. Πρέπει να θέλεις από μέσα σου, πρέπει το καλό που κάνεις να σε ευχαριστεί και να σε ευφραίνει εκείνην την ώρα που το κάνεις, και όχι να το κάνεις διότι σκέφτεσαι τα μετά αξιώματα.
2) Κατηγορία "Νέα, πλούσια και ωραία". ΄
Ζήτα και θα πάρεις. Πρέπει να ζητάς τα καλύτερα. Πρέπει να ζητάς πλούτο, υγεία, αφθονία και θα τα έχεις όλα. Ο Θεός μας θέλει υγιείς και πλούσιους. Δεν αμφιβάλλω ότι μας θέλει έτσι, διότι άρρωστους και φτωχούς και αποδυναμωμένους, τι να μας κάνει; Κακομοίρης είναι ο Χριστιανός; Δεν είναι βέβαια. Αλλά το να "πρέπει" να τα ζητάω, καθώς και κάποια πνευματικά χαρίσματα, όπως την γλωσσολαλιά κτλ, με κάνει να νοιώθω μια πίεση ότι "πρέπει να είμαι σούπερ Λίλυ" από υλικής άποψης, και επιπλέον να γλωσσολαλώ και να προφητεύω όταν έρχομαι στο τσακίρ κέφι, γιατί αλλιώς κάτι δεν κάνω καλά. Επειδή ο Θεός θέλει να μας ευλογήσει αλλά εμείς δεν είμαστε άξιοι να πάρουμε τις ευλογίες, συνήθως επειδή δεν έχουμε την πρέπουσα πίστη. Και βέβαια όλο αυτό δεν το δέχομαι. Θα ζητάω ότι μου δίνει ο Θεός να ζητάω, και όποτε μου το δίνει. Διότι ούτε τις κατευθυνόμενες προσευχές δέχομαι, χωρίς να μου πει ο Θεός ναι, προσευχήσου γι αυτό. Και τότε βγαίνει από μέσα μου και με αλήθεια, και πάει κατ ευθείαν στον Θεό.
Ο Χριστός μας έσωσε κατά χάριν, ξέροντας ότι είμαστε ατελείς και ότι "κάτι δεν κάνουμε καλά". Γι αυτό ήρθε στην γη, διότι ο Θεός ήξερε ότι όσους νόμους και να βάζει, ο άνθρωπος δεν θα τα κατάφερνε να τον πλησιάσει, χωρίς το όχημα. Δηλαδή τον Ιησού Χριστό. Με την πίστη σε Αυτόν, σωζόμαστε και μπορούμε να Τον πλησιάσουμε και να του μιλήσουμε. Το ότι σωθήκαμε όμως, δεν σημαίνει ότι όλα ακαριαία θα γίνουν ονειρικά. Και σωτηρία δεν σημαίνει υποχρεωτικά και χρηματική αφθονία. Τα χρήματα είναι αξία του πολιτισμού μας. Ο Θεός θέλει να έχουμε αφθονία, αλλά δεν μετράει με λεφτά και με εκατομμύρια. Είναι βλακεία αυτό. Αν μετρούσε έτσι θα ήταν σαν τον κάθε κοσμικό τον οποίο όμως δεν δεχόμαστε σαν πρότυπο, και σαν Χριστιανοί απομακρυνόμαστε από αυτούς. Πάμε στον Θεό και μαθαίνουμε άλλες αξίες. Αν ο λόγος που πάμε στον Θεό είναι για να αποκτήσουμε χρήματα, τότε δεν έγινε το ζητούμενο, που είναι η αλλαγή νοοτροπίας. Που σημαίνει επίσης, ότι αν πρώτα, πριν γνωρίσεις τον Χριστό, ένιωθες δυστυχισμένος επειδή δεν είχες την άλφα οικονομική δύναμη, πηγαίνοντας στον Χριστό αλλάζεις και νιώθεις πλήρης όπως είσαι. Πλούσιος ή φτωχός, υγιής ή άρρωστος. Βεβαίως αν πηγαίνοντας στον Χριστό θεραπευτεί κάποιος πνευματικά, το πιο πιθανό είναι να θεραπευτεί και από την φτώχεια του και από σωματικές ασθένειες, διότι όλα τα κακά προέρχονται από πνευματικές αδυναμίες.
Χειρότερο ακόμα βέβαια, να ζητούν οι εκκλησίες χρήματα, και να σου λένε ότι με αυτό τον τρόπο λατρεύεις τον Θεό. Δείχτο λέει με τα λεφτά. Μα είναι δυνατόν; Με το ¨αναγκαίο κακό" της εποχής μας θα λατρέψω τον Θεό;
"Είναι όμως κοντά ο καιρός, ήρθε κιόλας, που οι πραγματικοί λάτρεις θα λατρεύσουν τον Πατέρα με τη δύναμη του Πνεύματος, που αποκαλύπτει την αλήθεια· γιατί έτσι τους θέλει ο Πατέρας αυτούς που τον λατρεύουν. Ο Θεός είναι πνεύμα. Κι αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με τη δύναμη του Πνεύματος, που φανερώνει την αλήθεια». (Ιωάννης 4:23-15).
Βασίζονται βέβαια πάνω στην διδασκαλία των δεκάτων. Μα τα δέκατα όπως και να το κάνουμε υπήρχαν στην ΠΔ. Μαζί με τον νόμο, που κατάργησε ο Ιησούς. Αν πρέπει να δίνω δέκατα, τότε ας κάνω και ολοκαυτώματα από perfect offerings, για να ευφραίνεται ο Θεός από την μυρωδιά του λίπους. Γιατί όχι; Δεν είμαι κατά του να δίνεις. Απλά δεν μπορώ πιέσεις, που περνούν πλαγίως ως διδασκαλίες. Άκουσα την διδασκαλία των βιβλικών οικονομικών, από μια ελληνική εκκλησία στο youtube, και μετά επειδή κάτι δεν μου πήγαινε καλά, έψαξα στο ίντερνετ. Και βρήκα τον ... αντίλογο της συγκεκριμένης διδασκαλίας. Ότι βρήκα τον αντίλογο δεν είναι περίεργο. Το περίεργο είναι ότι υπάρχουν στάνταρ διδασκαλίες, που στηρίζονται σε συγκεκριμένα εδάφια. Και μετά ο αντίλογος πάλι πάνω στα ίδια εδάφια, τις αναιρεί. Δηλαδή τελείως φτιαχτά όλα. Καλά αυτή η συγκεκριμένη διδασκαλία δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά. Ωστόσο οι εκκλησίες έχουν έξοδα, και επίσης κάνουν έργο, όσες κάνουν. Και πρέπει να συμμετέχουμε. Είναι μέσα στις υποχρεώσεις του Χριστιανού, να βοηθάει τον πλησίον και να συντηρεί τους πνευματικούς του δασκάλους. Και επίσης πιστεύω ότι όσο πιο πολύ δίνεις, τόσο πιο πολύ θα πάρεις. Αλλά φτιαχτή διδασκαλία, με σκοπό να χειραγωγηθεί κάποιος για να δίνει περισσότερα στην εκκλησία, δεν το δέχομαι. Αυτά είναι αμερικανιές, καθώς όλες οι εκκλησίες της Αμερικής έχουν δημιουργήσει το Ευαγγέλιο της ευημερίας, διότι προσάρμοσαν τον Χριστό στο οικονομικό τους σύστημα και στις αξίες τους. Αυτό δεν είναι Χριστός. Είναι ο εχθρός αυτοπροσώπως. (devil himself)
Η δικαιολογία είναι ότι η αξία του Θεού είναι να δίνεις, και όχι να κρατάς ή να έχεις. Στον κόσμο όποιος έχει περισσότερα, έχει και μεγαλύτερη αξία. Για το Θεό, όποιος δίνει περισσότερα, έχει μεγαλύτερη αξία. Συμφωνώ και επαυξάνω. Δίνω την αγάπη μου, την προσοχή μου, την καρδιά μου. Δεν θέλω να ασχολούμαι με χρήματα, είτε στο να έχω, είτε στο να δίνω. Μπορώ; Θέλω να πηγαίνω στον Θεό και να μετράνε αλλιώς τα πράγματα. Μπορώ; Δεν θέλω να είμαι μίζερη ή φτωχή, αλλά δεν μπορώ πιέσεις στις μετρήσιμες ποσότητες. Τόσα ευρώ, τόσα κιλά, τόσο ύψος, τάδε τιμές στις εξετάσεις αίματος... Και επιπλέον προσευχήσου τώρα για να φτιάξουν αυτά. Με αγχώνουν αυτά και για να πω την αλήθεια, πάω στον Θεό για να ξεφύγω από τις παράνοιες του πολιτισμού μας.
Αν είναι να πηγαίνω στον Θεό, για να τις βρω μπροστά μου τις παράνοιες, και να έχω και την πίεση ότι δεν πιστεύω αρκετά, γι αυτό δεν φτιάχνουν τα πράγματα, ευχαριστώ δεν θα πάρω.
Για να μην μακρηγορώ και πολύ, εγώ θα βασιστώ σε αυτό που λέει ο Παύλος στην Β προς Κορινθίους, σε σχέση με τις προσφορές. Αυτοί οι συγκεκριμένοι είχαν υποσχεθεί να δώσουν για τα αδέλφια τους στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ που υπήρχε φτώχεια, και γι αυτό ο Παύλος γράφει ότι γράφει, για να τους προτρέψει να τα δώσουν, διότι ήξερε ότι η Κόρινθος ήταν πλούσια πολή,
Προς Κορινθίους Β 9:6-15
6Πρέπει να ξέρετε πως όποιος σπέρνει με φειδώ θα έχει λίγη σοδειά· κι όποιος σπέρνει απλόχερα η σοδειά του θα είναι άφθονη. 7Ο καθένας ας δώσει ό,τι του λέει η καρδιά του χωρίς να στενοχωριέται ή να εξαναγκάζεται, γιατί ο Θεός αγαπάει αυτόν που δίνει με ευχαρίστηση. 8Ο Θεός έχει τη δύναμη να σας χορηγήσει πλουσιοπάροχα κάθε δωρεά, ώστε να είστε πάντοτε σε όλα τελείως αυτάρκεις, και να δίνετε με το παραπάνω για κάθε καλό σκοπό. 9Το λέει κι η Γραφή: Σκόρπισε, έδωσε στους φτωχούς, η αγαθοεργία του θα διαρκεί αιώνια. 10Κι αυτός που δίνει στο σποριά το σπόρο και το ψωμί για να τραφεί, ας δώσει και ας πληθύνει και το δικό σας σπόρο και ας αυξήσει τους καρπούς της αγαθοεργίας σας. 11Ο Θεός θα σας κάνει πλούσιους σε όλα, για να μπορείτε να δίνετε γενναιόδωρα. Αυτοί που θα πάρουν από μας τη δική σας εισφορά θα ευχαριστούν το Θεό. 12Γιατί η συνεισφορά σ’ αυτή τη διακονία όχι μόνο θα αναπληρώσει τις ελλείψεις των χριστιανών της Ιερουσαλήμ, αλλά και θα δώσει αφορμή για πάρα πολλές ευχαριστίες στο Θεό. 13Όταν πάρουν αυτή την προσφορά, θα δοξάζουν το Θεό, επειδή ομολογείτε έμπρακτα το ευαγγέλιο του Χριστού και συμμετέχετε γενναιόδωρα στις ανάγκες τις δικές τους και όλων των χριστιανών. 14Θα προσεύχονται για σας και θα λαχταρούν να σας δουν για την πλούσια χάρη που σας έδωσε ο Θεός. 15Ας ευχαριστήσουμε το Θεό για τη δωρεά του, η οποία δεν μπορεί να περιγραφτεί με λόγια.
